Tijdens D-day voeren 6.991 schepen het Engelse Kanaal tussen Engeland en Frankrijk over om een ong. 200.000 mensen sterk leger dat uit de Britten, de Amerikanen, de Canadezen, de Fransen en Polen bestaat over te zetten. Zij werden gesteund door de parachutisten, die reeds ‘s nachts gedropt waren. Utah en Omaha Beach waren de landingsstranden van het 1ste leger van de V.S. onder bevelvan luitenant generaal Omar Bradley. ’s Morgens begon het landen op Omaha rond 6:30klok (H-uur).
De Duitsers hadden het lange, open strand tussen Vierville sur Mer en Colleville-sur-Mer als mogelijke plaats van een aanval beschouwd, op deze plaatsen bouwden ze de Altaltik Wall met verschillende verdedigings mogelijkheden. Zij zetten weerstandsnesten (WN) op langs het lange strand, deze WN concentreerden nochtans rond 5 waterlopen, die door de steile rotsen boven het strand sneedden. Door de gemakkelijke kromming van de kust hadden sommige weerstandsnesten een uitstekend vuurbereik over het ganse strand.
Op 7 juni 1944 is de bouw begonnen aan de twee kunstmatige havens (Viervilles Saint Laurent en Arromanches). Dit was reeds 1 dag na de landing. Na drie dagen zouden de eerste schepen kunnen ontschepen. De voltooiing was voorzien voor 20 Juni. Een hevig onweer, dat op 19 Juni begon en slechts na drie dagen verzwakte, vernietigde “Mulberry A„ (Viervilles Saint Laurent) bijna volledig. Deze mulberry was nog niet volledig opgebouwd en verankerd. De Amerikanen repareerden de mulberry niet en de nog bruikbare delen werden voor de reparatie van „Mulberry B „(Arromanches) ingezet. In Vierville Saint Laurent lieten de Amerikanen de vrachtboten stranden bij hoog tij om deze vervolgens te lossen.dit bleek later zelfs dan effectiever dan het lossen op zee.